Dla procesów produkcyjnych i usługowych stopień oczyszczenia sprężonego ma znaczenie. Nadmierne zanieczyszczenie medium będzie miało negatywny wpływ na produkt końcowy. Co więcej, będzie wpływać na obniżenie żywotności maszyny i całej instalacji sprężonego powietrza. Sprawdź, na czym polega uzdatnianie sprężonego gazu i dlaczego powinieneś o nie zadbać.
Dlaczego uzdatnianie sprężonego powietrza jest ważne
Klasa czystości sprężonego powietrza ma znaczenie dla efektu końcowego – to jest dla finalnego produktu lub jakości oferowanej usługi. Zbyt wysokie stężenie zanieczyszczeń znajdujących się w sprężonym powietrzu może nie tylko powodować obniżenie jakości, ale również doprowadzić do konieczności utylizacji całych serii produktowych.
Każdy proces produkcyjny i usługowy wykorzystujący sprężone powietrze jest opisany klasą czystości określoną w normie ISO 8573-1, która wskazuje na poziom zanieczyszczeń odnoszących się do wilgotności sprężonego powietrza, zanieczyszczeń stałych (np. sadzy, pyłków, kurzu) oraz zawartości cząstek olejowych. warto podkreślić, że każde urządzenie pneumatyczne posiada przypisaną kasę czystości medium, z jakim powinno pracować. W normie ISO 873-1 określono 6 klas czystości sprężonego powietrza — od klasy I (charakteryzującej się wysokim stopniem uzdatnienia) do klasy VI o minimalnym poziomie oczyszczenia. Najniższa klasa czystości sprężonego powietrza w zakresie procesów uzdatniania odnosi się jedynie do osuszenia medium do poziomu maksymalne zawartości wody w ilości do 9,4 g/m3. Do uzyskania gazu o takich parametrach zaleca się wykorzystywanie osuszaczy ziębniczych o maksymalnej wartości punktu rosy wynoszącym +10 st.C. Każdy kolejna klasa czystości wymaga już uzdatnienia sprężonego powietrza także w zakresie zawartości zanieczyszczeń stałych i olejowych. Zgodnie z normą klasa I czystości medium wymaga, aby sprężone powietrze zawierało najwyżej 0,1 mg cząstek stałych w 1 m3, 0,01 mg oleju w 1 m3 i jedynie 0,003 g H2O w 1 m3. Oczyszczenie sprężonego powietrza do takiego poziomu wymaga zastosowania zarówno osuszaczy adsorpcyjnych o maksymalnej wartości ciśnienia punktu rosy wynoszącym -70 st.C, jak i zaawansowanych i skutecznych filtrów, wydajnych separatorów itp. Warto także wskazać, że są procesy, które wymagają sprężonego powietrza o klasie czystości 0, czyli charakteryzującego się lepszymi parametrami w zakresie oczyszczenia, niż te wskazane w przywołanej normie ISO. Należy podkreślić, że dla uzyskania sprężonego medium w 100% wolego od cząstek olejowych konieczne jest korzystanie z kompresorów bezolejowych.
Uzdatnianie sprężonego powietrza jest ważnie nie z powodu utrzymania jakość produktów końcowych. Zanieczyszczone medium negatywnie wpływa na urządzenia pneumatyczne i całą instalację. Zbyt wysoki poziom wilgotności medium będzie przyspieszał procesy korozyjne, a zanieczyszczenia wpłyną na awarie urządzeń pneumatycznych. Procesy korozyjne mogą powodować rozszczelnianie instalacji oraz doprowadzać do wycieków, co z kolei będzie wpływać na obniżenie ciśnienia w sieci i wyższą konsumpcję energii elektrycznej pobieraną do kompensacji strat.
Na czym polega uzdatnianie medium
Sprężone powietrze powinno być uzdatniane na kilku etapach. Pierwszym jest system filtrów powietrza i oleju, które wyeliminują niezbędne zanieczyszczenia do poziomu wymaganego przez określoną klasę czystości medium. Należy podkreślić, że filtry muszą podlegać systematycznej wymianie, aby zachować swoje funkcje. Istotną kwestią jest osuszanie sprężonego powietrza. Do tego celu stosuje się osuszacze ziębnicze i adsorpcyjne. Te ostatnie urządzenia powalają na bardzo wysoki poziom uzdatnienia medium. Zawdzięczają to wartości punktu rosy, który wynosi nawet do – 70 st.C. Do eliminacji oleju z medium stosuje się separatory wodno-olejowe, które pozwalają na oddzielenie oleju i wody. Separatory wyposażone są w spusty kondensatu, które usuwają zanieczyszczenia z układu.
źródło: czemar.pl